หนุ่มวิศวะ ม.ดัง ชีวิตสุดพลิกผัน จากเด็กเนิร์ดขี้อาย ตั้งใจเรียน กลายเป็นหนุ่มบาร์โฮสต์ตัวท็อป (ตปท.)

โดยเรื่องนี้ เอสึเกะ ได้เริ่มเล่าว่าว่า ตอนสมัยเรียนชั้นมัธยมเขาไม่ได้สนใจเรื่องแฟชั่นใด ๆ สิ่งที่เขาสนใจมีเพียงเรื่องการตั้งใจเรียนและอ่านหนังสืออย่างหนักเท่านั้น เขาเป็นเพียงหนุ่มแว่นที่ขี้อาย ไม่มั่นใจในรูปลักษณ์ตัวเอง ถึงขนาดไม่กล้าคุยกับเพื่อนผู้หญิง ในระยะเวลา 6 ปี เขาคุยกับเด็กผู้หญิงเพียง 3 ครั้ง และบทสนทนาที่คุยก็มีเพียงแค่ว่า ขอยืมยางลบ

อย่างไรก็ตาม เขาก็มีความคิดว่า ถ้าหากเขาสอบเข้ามหาวิทยาลัยโตเกียวได้ เขาน่าจะได้รับความนิยมจากพวกผู้หญิงมากขึ้น ดังนั้น เขาจึงยิ่งพยายามอย่างไม่มีลดละ จนในที่สุดเขาก็สอบติดคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมฟิสิกส์ ของมหาวิทยาลัยโตเกียว

ทั้งนี้ เมื่อเป็นเอสึเกะกลายเป็นนักศึกษาปี 1 เขาก็เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง จนเขามีแฟนคนแรกในชีวิตได้สำเร็จ เหมือนเป็นนิมิตหมายที่ดี เขาจึงตั้งเป้าหมายใหม่ว่า อยากเป็นหนุ่มหล่อ เขาจึงมักจะติดตามดูช่องยูทูบของผู้ชายเท่ ๆ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นหนุ่มบาร์โฮสต์ เพื่อปรับปรุงการพูด รูปลักษณ์การแต่งตัว และการออกกำลังกาย ซึ่งตอนนั้นเขาเพียงแค่ชื่นชอบการเป็นหนุ่มหล่อบุคลิกดี แต่ไม่เคยคิดที่จะทำอาชีพดังกล่าว

เอสึเกะ ยังคงใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยตามปกติ ใช้เวลาอยู่กับการเรียน เข้าชมรมเทนนิสและดื่มสังสรรค์กับเพื่อนฝูง รวมทั้งทำกิจกรรมกับแฟนสาว และประกอบกับการดูแลตัวเองอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาก็ดูดีขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งตอนปี 3 มีคนรู้จักในชมรมมาถามเขาว่า ไม่ลองไปทำงานที่บาร์โฮสต์ดูละ นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เอสึกะคิดเรื่องนี้ขึ้นมาในหัว

จากนั้น เมื่อเข้าสู่ปี 4 เอสึเกะ ได้ไปเป็นนักศึกษาฝึกงานในบริษัทไอที แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ลาออก เพราะรู้สึกว่า ไม่มีอะไรต้องเรียนรู้อีก และเริ่มต้นทำลองทำพาร์ตไทม์บาร์โฮสต์ ที่ไนท์คลับมีชื่อในย่านชินจูกุ ซึ่งมันทำให้เขารู้สึกแตกต่างจากการใช้ชีวิตทั้งหมดที่ผ่านมา ที่นั่นทำให้เขามีความมั่นใจมากขึ้น เนื่องจากได้รับคำชมจากผู้หญิงเกือบทุกวัน

นอกจากนี้ เอสึเกะ ยังเปิดเผยอีกว่า สถานที่เขาทำงานนั้นไม่ได้มีเพียงกลุ่มคนที่เรียกว่า ชนชั้นสูง แต่ยังทำให้เขาได้พบเจอผู้คนหลากหลายประเภท ทำให้ในทุก ๆ วันของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและสนุก ได้ก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเองไปเรื่อย ๆ แถมการที่เขาทุ่มเทการเรียนการสอบที่ผ่านของเขา ยังช่วยให้เขาวางแผนให้ถี่ถ้วน และเป็นกลยุทธ์ที่เอามาใช้ในที่ทำงาน เพื่อปรับปรุงตัวชี้วัด ทำให้วิเคราะห์ได้ว่า เป้าหมายของงานโฮสต์ชายคือการเพิ่มยอดขาย และจำนวนลูกค้า ดังนั้นการหาลูกค้าใหม่จึงเป็นสิ่งสำคัญ

บวกกับความสามารถเชิงตรรกะที่เอสึเกะปลูกฝังมาในอดีตก็ช่วยเขาได้มากเช่นกัน เมื่อเขาแสดงตัวตนกับลูกค้าว่าเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยโตเกียว เขาสามารถคุยบทสนทนาที่เป็นเหตุเป็นผลกับพวกเขาได้ ซึ่งหลังจากทำงานได้เพียงแค่ 1 ปี เอสึเกะ ก็สามารถก้าวขึ้นสู่ตัวท็อปอันดับ 3 และสร้างสถิติมีรายรับต่อเดือนมากถึง 18 ล้านเยน หรือราว 4.3 ล้านบาท และเขายังตั้งเป้าที่จะเป็นอันดับ 1 ของร้านให้ได้

ท้ายที่สุด เอสึเกะซึ่งปัจจุบันก็ยังคงเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 4 ที่มหาวิทยาลัยโตเกียว ก็ไม่สามารถใช้ความสามารถหรือสมองของเขากับงานพาร์ตไทม์บาร์โฮสต์ได้ทั้งหมด ยังคงมีเรื่องยากที่เขาต้องเผชิญอยู่หลายเรื่อง โดยเฉพาะอุปสรรคเรื่อง ความต้องการของลูกค้า ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นจุดอ่อนของเขา